اسمش روزنامۀ شرق است و اصرار زیادی بر ژست روشنفکری دارد، عجیب است که آدمهای متبوعش هم همیشه و همهجا خود و همسرانشان را “روشنفکر” یا حتی “روشنفکرترین” میخوانند. اما درست سر بزنگاه به عقاید قومی و قبیلهای روی میآورند که مایۀ تعجب همهگان از دهاتی و شهری میشود، اما اینان آنچنان غرق در تبختر خود هستند که هیچ نگاههای عاقل اندر سفیه دهاتیها را نمیبینند.
امروز هم روزنامۀ فاخر شرق، به نوبۀ خود با طلبکاری عکسی از پسر شهید مطهری، در کنار تابلوی عکس پدرش روی دیوار در صفحۀ اول روزنامۀ شرق چاپ کرده است، که بگوید پسر نوح مطلقا همان نوح است، و در مکان “مقدسی” قرار دارد. و کنارش نوشته است “شکایت رئیس جمهور از علی مطهری”، که همۀ حقوق را از رئیس جمهور بگیرد، و به علی مطهری نسبت بدهد، چون رئیس جمهور جرمی کرده و شکایت حقوقی و قانونی از رفتار یک شهروند دیگر کرده است. و همۀ این یعنی اینکه رئیس جمهور از “آیت الله علامه شهید استاد مطهری” شکایت کرده، نه از پسر او. نمیخواهیم بگوئیم، علی مطهری، پسر نوح است، برای علی مطهری شخصا احترام قائلم هر چند با بعضی نظرات او موافق نیستم… ، اما در میان این گل و لای اختلاف سلایق، قاعدهای که “شرق” میخواهد القاء کند، تنها تلاش برای نوعی عوامفریبی است که البته دستاندرکاران این روزنامه، اشتباها، مردم امروز را نشناخته اند.
بعد از اصالت قومی و قبیلهای که “ملاک”های تقلب در انتخابات بود، شأن و شؤون میراثی نیز به جامعه تحمیل میشود. تعصّب و توقعات قومی، تحمیل شأن میراثی پدر و پسر و نوه و نتیجه، و همچنین سابقۀ زندان یا جبهه، عناصر بسیار تاثیرگذار اما غیرعلمی و بیحکمت و حتی غیر دموکراتیکی است که بروز این بیقیدی از سوی مدعیان همین مفاهیم، نشانۀ دوگانهگی رفتاری آنان است. در بدنۀ این جریان هیچکس نیست سوال کند که معیار رفتار چیست و چگونه شده است که روزنامۀ شرق سعی میکند، علی مطهری را همان “علامه شهید مطهری” بداند که هرگز به یک مسلمان در حضور مجلسی از نمایندهگان، فحاشی نکرده است؟ آیا شأن شهید مطهری در هر صورتی به پسرش ارث رسیده است؟ یا شأن امام خمینی(ره)، به نوه و نتیجه و نبیره و ندیده هم، ارث میرسد ؟ علت دعوت جامعه به این جهل از سوی کسانی که خود را “اهل فکر” میخوانند چیست؟ گفتهاند تکبر عامل زوال عقل است،
الإمامُ الباقرُ علیهالسلام : ما دَخَلَ قَلبَ امرِئٍشیءٌ مِن الکِبرِ إلاّ نَقَصَ مِن عَقلِهِ مِثلُ ما دَخَلَهُ مِن ذلکَ ، قَلَّ ذلکَ أو کَثُرَ .
امام باقر علیهالسلام : هیچ مقدارى از تکبّر به دل آدمى راه نیابد ، مگر این که به همان اندازه ، کم باشد یا زیاد ، از خردش کاسته شود.
بحار الأنوار : ۷۸ / ۱۸۶ / ۱۶ منتخب میزان الحکمة : ۴۸۰
و قشریگری روشنفکری و تکبر، عینا ملازم یکدگرند، صورتهای متبختر و برتری طلب که خود را تافتۀ جدا بافته از خلق الله بدانند، و رسما در جلوی ۴۰ میلیون بیننده از برتری قشری خود سخن بگویند، حضور نابهنجاری در جامعه هستند، که در حین فقدان قدرت، آنچنانکه در سال ۱۳۸۸، عامل فتنه شدند، عمل میکنند و وای بهحال روزی که آنان تمام قدرت یا بخش قابل توجهی از دولت را به دست گیرند.